నా చుట్టూ ఆనందాన్ని వెలివేశాను

విషాదాల తీరంలో విహరించాలని

రెప్పల మట్టున ఉప్పెన ముంచుకొస్తున్నా

నా మనస్సనే శిలా ఫలకం పై చెక్కిన నీ గురుతులు చెరిగిపొవనే ధీమాతో

నా పెదవి పై చిరునవ్వుని తరిమేశాను

గాయపరిచే గ మ్యానికి దగ్గరగా ఉండాలని

గుండెల్లో గునపాలు దిగుతున్నా

నాలో ఆశ చివరి శ్వాస విడిచేలోగా నీ నీడనైనా చేరుకోగలననే ధైర్యంతో

కానీ నాలో ధైర్యాన్ని, ధీమాని నేల రాస్తూ

నీకు విషాదమే శరణ్యమని శపిస్తూ

నీవు చేసిన గాయాలతోనే బ్రతకమని వరమిస్తూ

నన్ను ఒంటరితనమనే ఎడారిలో నిర్ధయగా వదిలేశావ్‌