నన్నింతలా మార్చి, ఏమార్చి ఎటు పోయావు!?!

కలనైనా మర్చిపోదామని ప్రయత్నించాను

కనుపాపలలో నింపుకున్న నీ రూపాన్ని

కలలన్ని కన్నీటిగా జారినా

కవ్వించే నీ రూపం కనుమరుగవ్వదే!

ఊహనైనా నీ ఊసు మర్చిపోగలనని ఊహించాను

ఊహలన్ని ఉప్పెనై ముంచుతున్నా

ఊరించే నీ మాటల మధురిమ నన్ను విడిచి పోదే!

నన్నింతలా మార్చి, ఏమార్చి ఎటు పోయావు!?!

నన్నిలా వెంటాడి, వేధించి ఏం సాధిస్తావు!?!

నీవు కలిసిన మట్టినంతటిని చేర్చి నిన్ను గా చేసి

ఆత్మ ఆకాసంలోకి రివ్వున ఎగిరింది

మానవ శరీరం మట్టిలో కలిసింది

అనుకోనే లేదు

ఆనాటి సంతోషాలు ఇంతలా బాధిస్తాయని

నీవు కలిసిన మట్టినంతటిని చేర్చి నిన్ను గా చేసి

అనంత వాయువు లో నీ ఊపిరిని వెతికి నీకు పోయలనిపిస్తుంది

కానీ నాకా అవకాశం లేదే!

నేను చేయగలిగిందల్లా ఒక్కటే

నిరంతరం నీ చింతనలో చింతను దిగమింగి

ఆత్మంతరాల్లోకి వెళ్ళి నీతో కలిసి బ్రతకటం

ఏముందని నీకు నాకు మధ్య?

ఏముందని నీకు నాకు మధ్య?

కంటికి రెప్పకి మధ్య నలిగిన కన్నీళ్ళు తప్ప!

ఏముందని నీకు నాకు మధ్య?

మాటకి మౌనానికి మధ్య మిగిలిన నిశ్శబ్దం తప్ప!

ఏముందని నీకు నాకు మధ్య?

నింగికి నేలకి మధ్య ఉన్నంత దూరం తప్ప!

ఏముందని నీకు నాకు మధ్య?

ఏడారికి మంచి నీటికి మధ్యనున్న బంధం తప్ప!

అయినా ఎందుకో ఈ మనసు

నిన్ను చూసి మురిసిపోతుంది

నిన్ను తలచి నవ్వుకుంటుంది!!!

మనదంటూ ఓ ప్రేమ కధ మొదలవుతుంది!!!

నా దంటూ ఉన్నదని గురుతేరాక

నా మనస్సు నీ భావనలు పలికిస్తుంటే

నేనంటూ ఉన్నానని మరిచేపోయి

నా అడుగులు నీవెంటే పడుతూ ఉంటే

నువ్వంటూ ఏమి మిగలక

నాలో లీనమైపోతే

మనదంటూ ఓ ప్రేమ కధ మొదలవుతుంది!!!

ముళ్ళై గుచ్చకే గులాబి పువ్వా

వాసనలీవే వయ్యారి పువ్వా

బెట్టు చేయకే బంగారు పువ్వా

పెంచిన మనసును గుచ్చకే కొమ్మా

పంచిన మమతను మరువకే రెమ్మా

గులాబి పువ్వా ముళ్ళై గుచ్చకే!!!

ఎండకి అలసిన నీకు గొడుగును పడితే

నా చేతిని నరికావు

ఆకలిగా ఉన్నావని అన్నం పెడితే

నా వ్రేళ్ళను సైతం పెకలించావు

ప్ర్రాణవాయువును నీకందిస్తే

నా ప్రాణం తీసావు

గుర్తుంచుకో....

మా పచ్చని చెట్లే

మీ ప్రగతికి మెట్లు

మా పచ్చని చెట్లే

మీ నిత్య జీవన నేస్తాలు

కాదని కదిలావో

మీ జాతి కాటికి కాలుచాపినట్టే!!!

                                              ఆశల తీరం

సముద్రతీరాన కూర్చుని చల్లగాలిని ఆశ్వాదిస్తూ ఉంటే

అలల తాకిడికి ఓ చేప ఒడ్డుకి కొట్టుకు వచ్చింది

మళ్ళీ నీళ్ళలోకి వెళ్ళాళనే దాని ప్రయత్నం చూస్తే అనిపించింది

జీవం ఉన్న ప్రతీ ప్రాణికి ఆశ సహజం కదా!

కొన్ని తీరని ఆశలు, కొన్ని తీరిన ఆశలు, మరికొన్ని తీరుతాయో లేదో తెలియని ఆశలు

తీరని ఆశలు బాధని

తీరిన ఆశలు ఆనందాన్ని

తీరుతాయో లేదో తెలియని ఆసలు జీవితం పై ఆశని మిగులుస్తాయి

ఆ సముద్ర తీరం లో మల్లె నా ఆశల తీరం లో కూడా

దూరం నుంచి కవ్వించిన అలలు కొన్నైతే

నన్ను తాకి అల్లరి చేసిన అలలు ఇంకొన్ని